Άρχισε να γράφει ιστορικά μυθιστορήματα στο τέλος της δεκαετίας του 1970, όταν της το πρότεινε ο συγγραφέας Aλκης Αγγέλου. Τα πιο γνωστά της ιστορικά μυθιστορήματα είναι τα «Πριμαρόλια» (τα οποία κέρδισαν το Βραβείο Νικηφόρου Βρεττάκου το 1999), και η «Θέκλη», η οποία τιμήθηκε με το Βραβείο Πεζογραφίας του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών 2005 και με το Βραβείο της Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτιστικής Ανάπτυξης Πάτρας (ΔΕΠΑΠ). Εζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στη Βιέννη, όπου μελέτησε Νεότερη Ιστορία. Στις ΗΠΑ και στη Γερμανία, δημοσίευσε τα πρώτα της κείμενα. Ενώ χρονογραφήματα και ταξιδιωτικές εντυπώσεις δημοσίευσε στην εφημερίδα «Νεολόγος» στη γενέτειρά της. Σε όλη της τη ζωή, έχει ασχοληθεί με τα κοινά, υπηρέτησε ως γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου του Ερυθρού Σταυρού Πατρών, ως ιδρυτικό μέλος του Τμήματος Αιμοδοσίας Πατρών, ως στέλεχος του Σώματος Ελληνίδων Οδηγών και αργότερα ως μέλος του διοικητικού του συμβουλίου. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών και εταίρος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας.
