«Για εμάς είναι ένας άγγελος εξ ουρανού που εστάλη στη γη με αποστολή τη δική μας φροντίδα. Είναι η μάνα μας και σ’ αυτή οφείλουμε ότι είμαστε στη ζωή. Αυτή βλέπαμε να ξενυχτάει στο προσκεφάλι μας, όταν είμαστε άρρωστοι. Αυτή μας κράτησε στην αγκαλιά της. Το δικό της χάδι μάς ζεσταίνει και μας παρηγορεί».
Όλα αυτά αφορούν τη συνταξιούχο σήμερα δασκάλα Παναγιώτα Λάζαρη. Τη δασκάλα που είναι ίσως από τις πιο ευτυχισμένες γυναίκες στον κόσμο, γιατί έχει κρατήσει στην αγκαλιά της και μεγαλώσει 200 παιδιά. Έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει ακόμα και σήμερα –παρά τα 85 χρόνια της– την πιο ζεστή, ανόθευτη, ανιδιοτελή αγάπη στα ορφανά που βρέθηκαν στη «Φωλιά του Παιδιού».
Η ιστορία της Παναγιώτας Λάζαρη ξεκινάει πριν από πολλά χρόνια. Υπηρέτησε ως δασκάλα σε διάφορα σχολεία. Διετέλεσε διευθύντρια στο οικοτροφείο Κωφών και Βαρηκόων παιδιών. Πριν από 45 χρόνια ανέλαβε τη «Φωλιά του Παιδιού». Μοναδικό της κίνητρο η αγάπη για τα παιδιά.
