Εκ των πρυτάνεων του πατραϊκού δικηγορικού κόσμου. Σεβάσμιος, αναγνωρισμένος, έγκυρος, επιστήμων και επαγγελματίας που συνδύασε επιτυχία και δεοντολογία. Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος της παλιάς σχολής των νομικών που θήτευαν τη ρητορική τέχνη με γλωσσική δεινότητα, δικανική επιτηδειότητα και χάρη, υπηρέτησε επίσης τα κοινά, ως γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Αχαΐας της ΝΔ, ακολουθώντας τον Κωστή Στεφανόπουλο στη ΔΗΑΝΑ, αποσυρόμενος στη συνέχεια κάθε κομματική δραστηριότητα. Ανήκει, επίσης, στο λόμπι των πατρινών προξένων, στο πλαίσιο μιας άλλης τοπικής παράδοσης, συνυφασμένης με τα ήθη της καλής κοινωνίας των Πατρών. Αν και αποφεύγει τον θόρυβο και το προσκήνιο, ο «αέρας» του στο Μέγαρο επηρεάζει καταλυτικά τους νεότερους συναδέλφους του.
